Bröhler Landstroß,
dìr drette Wohnwaare hinge rääts,
süht ärsch verwahrlos us,
su wie Tanja die do lääv.
Sick 30 Johr, em Schatte vum ruude Leech,
't es bahl nit mieh wor,
wat hätt se he schon all erlääv…
All die Type, die kumme, kumme un jonn.
Su manche Kopp vun dänne
kunnt Tanja nie verstonn.
Manch einer wullt bloß schwaade,
ne andre kräät keine Huh,
un, klor, die mieste maat se einfach fruh.
Un se dräump vun Amerika,
vun der jroße wigge Welt,
un wer weiß, vielleich em nächste Johr,
klapp et, wenn Nobby sie Woot hält.
'T weed langsam Winter, 't es kalt un Nieselrän,
se setz em Wohnwaare un friert.
Ne ruude Wing, dä mooch se immer jään,
op däm Bett met Kääze dekoriert.
Un se dräump vun Amerika ...
Brühler Landstraße
Brühler Landstraße,
der dritte Wohnwagen hinten rechts,
sieht sehr verwahrlost aus,
so wie Tanja, die da lebt.
Seit 30 Jahren, im Schatte vom roten Licht,
es ist bald nicht mehr wahr,
was hat sie hier schon alles erlebt …
All die Typen, die kommen, kommen und gehen.
So manchen Kopf, von denen
konnte Tanja nie verstehen.
Manch einer wollte bloß reden,
ein anderer bekam keinen hoch,
und, klar, die meisten machte sie einfach froh.
Und sie träumt von Amerika,
von der großen weiten Welt,
und wer weiß, vielleicht im nächsten Jahr,
klappt es, wenn Nobby sein Wort hält.
Es wird langsam Winter, es ist kalt und Nieselregen,
sie sitzt im Wohnwagen und friert.
Ein roter Wein, den mochte sie immer gern,
auf dem Bett mit Kerzen dekoriert.
Und sie träumt von Amerika ...
{title: Bröhler Landstroß}
{subtitle: Björn Heuser}
[Bm]Bröhler Landstroß,
dìr drette [G]Wohnwaare hinge rääts,
[Bm]süht ärsch verwahrlos us,
su wie [G]Tanja die do lääv.
[Bm]Sick 30 Johr, em [G]Schatte vum ruude Leech,
[Bm]'t es bahl nit mieh wor,
wat hätt se [A]he schon all erlääv…
All die Type, die kumme, kumme un jonn.
Su manche Kopp vun dänne
kunnt Tanja nie verstonn.
Manch einer wullt bloß schwaade,
ne andre kräät keine Huh,
un, klor, die mieste maat se einfach fruh.
{soc}
Un se [D]dräump vun A[G]merika,
vun der [D]jroße wigge [G]Welt,
un wer [Bm]weiß, vielleich em [A]nächste Johr,
klapp et, [G]wenn Nobby sie Woot hält.
{eoc}
'T weed langsam Winter, 't es kalt un Nieselrän,
se setz em Wohnwaare un friert.
Ne ruude Wing, dä mooch se immer jään,
op däm Bett met Kääze dekoriert.
Un se dräump vun Amerika ...
Bm
Bröhler Landstroß,
G
dìr drette Wohnwaare hinge rääts,
Bm
süht ärsch verwahrlos us,
G
su wie Tanja die do lääv.
Bm G
Sick 30 Johr, em Schatte vum ruude Leech,
Bm
't es bahl nit mieh wor,
A
wat hätt se he schon all erlääv…
All die Type, die kumme, kumme un jonn.
Su manche Kopp vun dänne
kunnt Tanja nie verstonn.
Manch einer wullt bloß schwaade,
ne andre kräät keine Huh,
un, klor, die mieste maat se einfach fruh.
D G
Un se dräump vun Amerika,
D G
vun der jroße wigge Welt,
Bm A
un wer weiß, vielleich em nächste Johr,
G
klapp et, wenn Nobby sie Woot hält.
'T weed langsam Winter, 't es kalt un Nieselrän,
se setz em Wohnwaare un friert.
Ne ruude Wing, dä mooch se immer jään,
op däm Bett met Kääze dekoriert.
Un se dräump vun Amerika ...
G-Dur
3m
Bröhler Landstroß,
1
dìr drette Wohnwaare hinge rääts,
3m
süht ärsch verwahrlos us,
1
su wie Tanja die do lääv.
3m 1
Sick 30 Johr, em Schatte vum ruude Leech,
3m
't es bahl nit mieh wor,
2
wat hätt se he schon all erlääv…
All die Type, die kumme, kumme un jonn.
Su manche Kopp vun dänne
kunnt Tanja nie verstonn.
Manch einer wullt bloß schwaade,
ne andre kräät keine Huh,
un, klor, die mieste maat se einfach fruh.
5 1
Un se dräump vun Amerika,
5 1
vun der jroße wigge Welt,
3m 2
un wer weiß, vielleich em nächste Johr,
1
klapp et, wenn Nobby sie Woot hält.
'T weed langsam Winter, 't es kalt un Nieselrän,
se setz em Wohnwaare un friert.
Ne ruude Wing, dä mooch se immer jään,
op däm Bett met Kääze dekoriert.
Un se dräump vun Amerika ...