Bröhler Landstroß,
dìr drette Wohnwaare hinge rääts,
süht ärsch verwahrlos us,
su wie Tanja die do lääv.
Sick 30 Johr, em Schatte vum ruude Leech,
't es bahl nit mieh wor,
wat hätt se he schon all erlääv…
 
All die Type, die kumme, kumme un jonn.
Su manche Kopp vun dänne
kunnt Tanja nie verstonn.
Manch einer wullt bloß schwaade,
ne andre kräät keine Huh,
un, klor, die mieste maat se einfach fruh.
 
Un se dräump vun Amerika,
vun der jroße wigge Welt,
un wer weiß, vielleich em nächste Johr,
klapp et, wenn Nobby sie Woot hält.
 
'T weed langsam Winter, 't es kalt un Nieselrän,
se setz em Wohnwaare un friert.
Ne ruude Wing, dä mooch se immer jään,
op däm Bett met Kääze dekoriert.
 
Un se dräump vun Amerika ...