Nä, dat wor nix,
nä, dat wor driss.
Sibbe Mohnd, drei Daach
un veezehn Stunde.

Ich wor verlieb,
do anscheinend nit,
ich daach,
ich hätt et längs ald övverwunde.

Ich däät dir jään
Schwazze Ruuse schenke.
Ich däät jään – nit mieh
Nur an dich denke.
Et Levve wör schöner,
wör dat met uns nie passiert,
un do wo do mir ens ne Ring ahnjesteck,
han ich ne Duudekopp tätowiert.

Ok, ich sinn et en,
der Trip noh Vegas moot nit sinn,
dat wieße Kleid kunnste suwiesu nit drage.

Un jetz setz ich he,
un kapier eetz peu a peu,
woröm se domohls dääte Hexe jage…

Di jebroche Verspreche,
däät mi Hätz breche,
hoffentlich stemmp et nit,
dat mer sich immer zweimol süht!