Hä hatt ne schläächte Daach,
wie su off en letzer Zick,
un och sie wor nit jrad ärsch joot drop.
Ei Woot joov et andere, ne verkeete Blick,
un schon stund widder alles om Kopp.

Ohne Jack un Huusdüürschlüssel,
jingk hä einfach erus,
et eetzte Mol in drissisch Johre,
un hä kom nie mieh noh Hus.

Saach leever einmol ze off tschüss,
un schlach de Düür nie einfach su en et Schloss,
viel ze schnell es et passeet,
dat mer sich nie widder süht.
Saach leever einmol ze off tschüss,
un schlach de Düür nie einfach su en et Schloss,
en lächerliche Sekund,
un de Welt drieht sich nit mieh rund.

Et deit mer leid, säät der Doktor,
un weiß nit wo hä hinluure sull,
hä mööt leider wigger, der nächste waat.
En Trone versunke, met nem Jeföhl
von unfassbarer Schuld,
Hätt se doch bloß hück morje nix jesaat ...

Et Levve es doch ech verfluch, wieso jrad hä?
Froge, nix övver Froge, vür allem wie un wä?