Et es janz schön laut en mingem Kopp,
do schwirre dausend Leeder röm.
Johnny Cash singk en irjendem Knass,
vür ner Iwichkeit en St. Quentin.
Hä drieß op alles, wat „normal“ sinn sull,
un määt janz einfach nur si Ding.
Et wör nit schlääch, steckte en jedem Minsch,
e bessje Johnny Cash met drin.

Jo der leeve Jott hätt dir e Jeseech jeschenk,
doch laache muss do selvs.
Do küss nur ahn´t Ziel, wenn do selver lenks,
un dich nit jeck maache lööß.

Wenn ding innere Uhr dir säät,
jung, kumm maach dich op der Wääsch.
Dann waat nit lang un pack ding sibbe Saache,
ding Jittar, un die Plaat vum Cash.

Och wenn et anders kütt, der Wind sich schon ens drieht,
dann verjess bloß nit, och Johnny hatt em Levve nit nur Jlöck…